هیدروکسی پروپیل متیل سلولز (HPMC) عمدتاً نقش حفظ آب، ضخیم شدن و بهبود عملکرد ساختمانی در سیمان، گچ و سایر مواد پودری را ایفا می کند. عملکرد عالی در حفظ آب می تواند به طور موثری از خشک شدن و ترک خوردن پودر به دلیل از دست دادن بیش از حد آب جلوگیری کند و باعث شود پودر زمان ساخت طولانی تری داشته باشد.
انتخاب مواد سیمانی، سنگدانه ها، سنگدانه ها، عوامل نگهدارنده آب، چسباننده ها، اصلاح کننده های عملکرد ساختمانی و غیره را انجام دهید. به عنوان مثال، ملات پایه گچ عملکرد چسبندگی بهتری نسبت به ملات پایه سیمانی در حالت خشک دارد، اما عملکرد چسبندگی آن کاهش می یابد. به سرعت تحت شرایط جذب رطوبت و جذب آب. استحکام باند هدف ملات گچ کاری باید لایه به لایه کاهش یابد، یعنی استحکام باند بین لایه پایه و عامل تصفیه رابط ≥ استحکام باند بین ملات لایه پایه و عامل درمان رابط ≥ پیوند بین پایه ملات لایه و ملات لایه سطحی استحکام ≥ استحکام اتصال بین ملات سطح و مواد بتونه.
هدف ایده آل هیدراتاسیون ملات سیمان روی پایه این است که محصول هیدراتاسیون سیمان همراه با پایه آب را جذب کرده، به داخل پایه نفوذ کند و یک "اتصال کلیدی" موثر با پایه ایجاد کند تا به استحکام باند مورد نیاز دست یابد. آبیاری مستقیم روی سطح پایه به دلیل اختلاف دما، زمان آبیاری و یکنواختی آبیاری باعث پراکندگی جدی در جذب آب پایه می شود. پایه جذب آب کمتری دارد و به جذب آب در ملات ادامه خواهد داد. قبل از اینکه هیدراتاسیون سیمان ادامه یابد، آب جذب می شود که بر هیدراتاسیون سیمان و نفوذ محصولات هیدراتاسیون به ماتریس تأثیر می گذارد. پایه دارای جذب آب زیادی است و آب موجود در ملات به سمت پایه جریان می یابد. سرعت مهاجرت متوسط آهسته است و حتی یک لایه غنی از آب بین ملات و ماتریس تشکیل می شود که بر استحکام باند نیز تأثیر می گذارد. بنابراین استفاده از روش آبیاری پایه متداول نه تنها مشکل جذب آب بالای پایه دیوار را به طور موثر حل نمی کند، بلکه بر استحکام اتصال بین ملات و پایه تأثیر می گذارد و در نتیجه گود شدن و ترک خوردن ایجاد می کند.
تأثیر اتر سلولز بر مقاومت فشاری و برشی ملات سیمان.
با افزودن اتر سلولز، مقاومت فشاری و برشی کاهش می یابد، زیرا اتر سلولز آب را جذب کرده و تخلخل را افزایش می دهد.
عملکرد اتصال و استحکام اتصال به این بستگی دارد که آیا رابط بین ملات و ماده پایه می تواند به طور پایدار و موثر برای مدت طولانی "اتصال کلید" را محقق کند.
عوامل موثر بر استحکام باند عبارتند از:
1. ویژگی های جذب آب و زبری سطح مشترک بستر.
2. ظرفیت نگهداری آب، ظرفیت نفوذ و استحکام ساختاری ملات.
3. ابزار ساخت و ساز، روش های ساخت و ساز و محیط ساخت و ساز.
از آنجایی که لایه پایه برای ساخت ملات جذب آب خاصی دارد پس از اینکه لایه پایه آب موجود در ملات را جذب کرد، قابلیت ساخت ملات خراب می شود و در موارد شدید، مواد سیمانی موجود در ملات به طور کامل هیدراته نمی شوند و در نتیجه در استحکام، خاص دلیل آن این است که استحکام رابط بین ملات سخت شده و لایه پایه کمتر می شود و باعث ترک خوردن و ریزش ملات می شود. راه حل سنتی برای این مشکلات آبیاری پایه است، اما اطمینان از مرطوب شدن یکنواخت پایه غیرممکن است.
زمان ارسال: مه-06-2023