هیدروکسی پروپیل متیل سلولز

نمای کلی: به عنوان HPMC، پودر فیبری یا دانه ای سفید یا مایل به سفید شناخته می شود. انواع مختلفی از سلولز وجود دارد و به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد، اما ما عمدتا با مشتریان در صنعت مواد ساختمانی پودر خشک تماس داریم. شایع ترین سلولز به هیپروملوز اشاره دارد.

فرآیند تولید: مواد اولیه اصلی HPMC: پنبه تصفیه شده، متیل کلرید، اکسید پروپیلن، سایر مواد خام شامل قلیایی پولکی، اسید، تولوئن، ایزوپروپانول و غیره است. ساعت، فشار دهید، سلولز را پودر کنید و در دمای 35 درجه سانتیگراد به درستی پیر کنید. به طوری که میانگین درجه پلیمریزاسیون فیبر قلیایی به دست آمده در محدوده مورد نیاز باشد. الیاف قلیایی را داخل کتری اتریفیکاسیون قرار دهید، پروپیلن اکسید و متیل کلرید را به نوبه خود اضافه کنید و در دمای 80-50 درجه سانتیگراد به مدت 5 ساعت با حداکثر فشار حدود 1.8 مگاپاسکال اتریف کنید. سپس مقدار مناسبی از اسید کلریدریک و اسید اگزالیک را به آب داغ 90 درجه سانتیگراد اضافه کنید تا مواد بشویید تا حجم آن افزایش یابد. با سانتریفیوژ آبگیری کنید. شستشو دهید تا خنثی شود و زمانی که رطوبت مواد کمتر از 60 درصد باشد، آن را با جریان هوای گرم در دمای 130 درجه سانتی گراد تا کمتر از 5 درصد خشک کنید. عملکرد: احتباس آب، ضخیم شدن، ضد افتادگی تیکسوتروپیک، قابلیت کار در حباب هوا، تنظیم کندکننده.

احتباس آب: حفظ آب مهمترین خاصیت اتر سلولز است! در تولید ملات گچ بتونه و سایر مواد، کاربرد اتر سلولز ضروری است. احتباس آب زیاد می تواند به طور کامل خاکستر سیمان و گچ کلسیم را واکنش دهد (هرچه واکنش کامل تر باشد، استحکام بیشتری دارد). در شرایط مشابه، هرچه ویسکوزیته اتر سلولز بیشتر باشد، احتباس آب بهتر است (شکاف بالای 100000 ویسکوزیته باریک می شود). هر چه دوز بالاتر باشد، احتباس آب بهتر است، معمولاً مقدار کمی اتر سلولز می تواند عملکرد ملات را تا حد زیادی بهبود بخشد. نرخ احتباس آب، هنگامی که محتوا به سطح معینی می رسد، روند افزایش نرخ احتباس آب کندتر می شود. سرعت احتباس آب اتر سلولز معمولاً با افزایش دمای محیط کاهش می یابد، اما برخی از اترهای سلولز ژل بالا نیز در شرایط دمای بالا عملکرد بهتری دارند. احتباس آب نفوذ بین مولکول های آب و زنجیره های مولکولی اتر سلولز، مولکول های آب را قادر می سازد تا به داخل زنجیره های ماکرومولکولی اتر سلولز وارد شده و نیروی اتصال قوی دریافت کنند، در نتیجه آب آزاد تشکیل می دهند، آب را در هم می بندند، و احتباس آب دوغاب سیمان را بهبود می بخشند.

ضخیم کننده، تیکسوتروپیک و ضد افتادگی: به ملات مرطوب ویسکوزیته عالی می بخشد! می تواند به طور قابل توجهی چسبندگی بین ملات مرطوب و لایه پایه را افزایش دهد و عملکرد ضد افتادگی ملات را بهبود بخشد. اثر ضخیم شدن اترهای سلولزی همچنین مقاومت پراکندگی و همگنی مواد تازه مخلوط شده را افزایش می دهد و از لایه لایه شدن مواد، جداسازی و خونریزی جلوگیری می کند. اثر ضخیم شدن اترهای سلولز بر روی مواد مبتنی بر سیمان از ویسکوزیته محلول‌های اتر سلولز ناشی می‌شود. در شرایط یکسان، هر چه ویسکوزیته اتر سلولزی بیشتر باشد، ویسکوزیته مواد مبتنی بر سیمان اصلاح شده بهتر است، اما اگر ویسکوزیته بیش از حد بزرگ باشد، بر سیالیت و عملکرد ماده (مانند ماله و دسته چسبنده) تأثیر می گذارد. خراش دهنده). پر زحمت). ملات خود تراز و بتن خود تراکم که به سیالیت بالا نیاز دارند به ویسکوزیته کم اتر سلولزی نیاز دارند. علاوه بر این، اثر غلیظ شدن اتر سلولز باعث افزایش تقاضای آب در مواد پایه سیمان و افزایش بازده ملات می شود. محلول آبی اتر سلولز با ویسکوزیته بالا دارای تیکسوتروپی بالایی است که یکی از مشخصه های اصلی اتر سلولز است. محلول های آبی سلولز عموماً دارای خواص جریان شبه پلاستیک و غیر تیکسوتروپیک کمتر از دمای ژل خود هستند، اما خواص جریان نیوتنی در نرخ های برشی کم دارند. شبه پلاستیسیته با افزایش وزن مولکولی یا غلظت اتر سلولز افزایش می یابد. ژل های ساختاری زمانی تشکیل می شوند که دما افزایش می یابد و جریان تیکسوتروپیک بالا رخ می دهد. اترهای سلولزی با غلظت‌های بالا و ویسکوزیته کم حتی زیر دمای ژل تیکسوتروپی را نشان می‌دهند. این خاصیت برای ساخت ملات ساختمانی برای تنظیم تسطیح و افتادگی آن سود زیادی دارد. در اینجا لازم به ذکر است که هر چه ویسکوزیته اتر سلولز بیشتر باشد، احتباس آب بهتر است، اما هر چه ویسکوزیته بیشتر باشد، وزن مولکولی نسبی اتر سلولز بیشتر و حلالیت آن کاهش می یابد که منفی است. تاثیر بر غلظت ملات و کارایی

علت: اتر سلولز دارای اثر جذب هوا بر روی مواد تازه بر پایه سیمان است. اتر سلولز دارای یک گروه آبدوست (گروه هیدروکسیل، گروه اتر) و یک گروه آبگریز (گروه متیل، حلقه گلوکز) است، یک سورفکتانت است، دارای فعالیت سطحی است، و بنابراین دارای اثر جذب هوا است. اثر جذب هوای اتر سلولز یک اثر "توپ" ایجاد می کند که می تواند عملکرد کاری مواد تازه مخلوط شده را بهبود بخشد، مانند افزایش انعطاف پذیری و صافی ملات در حین کار، که برای سنگ فرش کردن ملات مفید است. ; همچنین خروجی ملات را افزایش می دهد. کاهش هزینه تولید ملات؛ اما باعث افزایش تخلخل مواد سخت شده و کاهش خواص مکانیکی آن مانند استحکام و مدول الاستیک می شود. اتر سلولز به عنوان یک سورفکتانت همچنین دارای اثر مرطوب کنندگی یا روان کنندگی بر روی ذرات سیمان است که همراه با اثر جذب هوا باعث افزایش سیالیت مواد مبتنی بر سیمان می شود، اما اثر غلیظ کننده آن باعث کاهش سیالیت می شود. اثر جریان ترکیبی از اثرات روان کننده و غلیظ کننده است. هنگامی که محتوای اتر سلولز بسیار کم است، عمدتاً به عنوان اثر پلاستیکی یا کاهش دهنده آب ظاهر می شود. هنگامی که محتوای آن زیاد باشد، اثر ضخیم شدن اتر سلولز به سرعت افزایش می‌یابد و اثر جذب هوای آن اشباع می‌شود، بنابراین عملکرد افزایش می‌یابد. اثر ضخیم شدن یا افزایش تقاضای آب.

تاخیر در گیرش: اتر سلولزی می تواند فرآیند هیدراتاسیون سیمان را به تاخیر بیندازد. اترهای سلولزی خواص مفید مختلفی به ملات می بخشد و همچنین باعث کاهش انتشار گرمای هیدراتاسیون اولیه سیمان می شود و فرآیند هیدراتاسیون سیمان را به تاخیر می اندازد. این برای استفاده از ملات در مناطق سرد نامطلوب است. این تاخیر در اثر جذب مولکول های اتر سلولز بر روی محصولات هیدراتاسیون مانند CSH و ca(OH)2 ایجاد می شود. به دلیل افزایش ویسکوزیته محلول منفذی، اتر سلولز تحرک یون ها را در محلول کاهش می دهد و در نتیجه فرآیند هیدراتاسیون را به تاخیر می اندازد. هر چه غلظت اتر سلولز در ماده ژل معدنی بیشتر باشد، اثر تاخیر هیدراتاسیون بارزتر است. اترهای سلولزی نه تنها گیرش را به تاخیر می اندازند، بلکه فرآیند سخت شدن سیستم ملات سیمان را نیز به تاخیر می اندازند. اثر تاخیری اتر سلولز نه تنها به غلظت آن در سیستم ژل معدنی بستگی دارد، بلکه به ساختار شیمیایی نیز بستگی دارد. هر چه درجه متیلاسیون HEMC بیشتر باشد، اثر تاخیری اتر سلولز بهتر است. اثر عقب ماندگی قوی تر است. با این حال، ویسکوزیته اتر سلولز تأثیر کمی بر سینتیک هیدراتاسیون سیمان دارد. با افزایش محتوای اتر سلولز، زمان گیرش ملات به میزان قابل توجهی افزایش می یابد. همبستگی غیرخطی خوبی بین زمان گیرش اولیه ملات و محتوای اتر سلولز وجود دارد و زمان گیرش نهایی همبستگی خطی خوبی با محتوای اتر سلولز دارد. ما می توانیم با تغییر محتوای اتر سلولز، زمان عملیات ملات را کنترل کنیم. در این محصول نقش حفظ آب، ضخیم شدن، به تاخیر انداختن قدرت هیدراتاسیون سیمان و بهبود عملکرد ساخت و ساز را ایفا می کند. ظرفیت نگهداری خوب آب باعث می شود که کلسیم خاکستر گچ سیمان به طور کامل واکنش نشان دهد، ویسکوزیته مرطوب را به طور قابل توجهی افزایش می دهد، استحکام باند ملات را بهبود می بخشد و در عین حال می تواند استحکام کششی و استحکام برشی را به درستی بهبود بخشد و اثر ساخت و ساز و کارایی کار را تا حد زیادی بهبود بخشد. زمان قابل تنظیم پاشش یا پمپاژ ملات و همچنین استحکام ساختاری را بهبود می بخشد. در فرآیند کاربرد واقعی، تعیین نوع، ویسکوزیته و مقدار سلولز با توجه به محصولات مختلف، عادات ساختمانی و محیط ضروری است.