اتر سلولز با انحلال فوری/آهسته (درمان سطحی)

طبقه بندی اتر سلولزی

اتر سلولز یک اصطلاح کلی برای مجموعه ای از محصولات تولید شده از واکنش سلولز قلیایی و عامل اتریف کننده تحت شرایط خاص است. هنگامی که سلولز قلیایی با عوامل اتریف کننده مختلف جایگزین شود، اترهای سلولزی متفاوتی به دست می آید.

با توجه به خواص یونیزاسیون جانشین ها، اترهای سلولز را می توان به دو دسته تقسیم کرد: یونی (مانند کربوکسی متیل سلولز) و غیر یونی (مانند متیل سلولز).

با توجه به نوع جایگزین، اتر سلولز را می توان به مونو اتر (مانند متیل سلولز) و اتر مخلوط (مانند هیدروکسی پروپیل متیل سلولز) تقسیم کرد.

با توجه به حلالیت های مختلف، می توان آن را به حلالیت در آب (مانند هیدروکسی اتیل سلولز) و حلالیت حلال آلی (مانند اتیل سلولز) تقسیم کرد.

اترهای سلولز محلول در آب مورد استفاده در ملات های مخلوط خشک به دو دسته اترهای سلولز دیر انحلال با انحلال فوری و تیمار سطحی تقسیم می شوند.

تفاوت آنها کجاست؟ و چگونه می توان آن را به یک محلول آبی 2٪ برای آزمایش ویسکوزیته پیکربندی کرد؟

درمان سطحی چیست؟

تاثیر روی اتر سلولز؟

اول

عملیات سطحی روشی برای تشکیل مصنوعی یک لایه سطحی بر روی سطح یک ماده پایه با خواص مکانیکی، فیزیکی و شیمیایی متفاوت از پایه است.

هدف از عملیات سطحی اتر سلولز به تأخیر انداختن زمان ترکیب اتر سلولز با آب برای برآوردن نیازهای ضخیم شدن آهسته برخی ملات های رنگ و همچنین افزایش مقاومت به خوردگی اتر سلولز و بهبود پایداری ذخیره سازی است.

تفاوت زمانی که آب سرد با محلول آبی 2٪ پیکربندی می شود:

اتر سلولز تیمار شده با سطح می تواند به سرعت در آب سرد پراکنده شود و به دلیل ویسکوزیته آهسته آن به راحتی تجمع نمی یابد.

اتر سلولزی بدون عملیات سطحی، به دلیل ویسکوزیته سریع، قبل از پراکندگی کامل در آب سرد، ویسکوز می شود و مستعد تجمع می باشد.

چگونه اتر سلولزی تیمار نشده سطحی را پیکربندی کنیم؟

1. ابتدا مقدار مشخصی اتر سلولز تیمار نشده سطحی قرار دهید.

2. سپس آب گرم را با دمای حدود 80 درجه سانتیگراد اضافه کنید، وزن آن یک سوم حجم آب مورد نیاز است، به طوری که کاملا متورم شود و پراکنده شود.

3. سپس، به آرامی در آب سرد بریزید، وزن آن دو سوم آب باقیمانده مورد نیاز است، به هم زدن ادامه دهید تا به آرامی چسبناک شود و هیچ تجمعی وجود نداشته باشد.

4. در نهایت، در شرایط وزن مساوی، آن را در یک حمام آب با دمای ثابت قرار دهید تا دما به 20 درجه سانتیگراد کاهش یابد و سپس تست ویسکوزیته انجام شود!