چندین عامل موثر بر ویسکوزیته هیدروکسی پروپیل متیل سلولز

پس از افزودن هیدروکسی پروپیل متیل سلولز به مواد مبتنی بر سیمان، می تواند غلیظ شود. مقدار هیدروکسی پروپیل متیل سلولز نیاز آب مواد پایه سیمان را تعیین می کند، بنابراین بر خروجی ملات تأثیر می گذارد.

عوامل متعددی بر ویسکوزیته هیدروکسی پروپیل متیل سلولز تأثیر می گذارد:

1. هر چه درجه پلیمریزاسیون اتر سلولز بیشتر باشد، وزن مولکولی آن بیشتر است و ویسکوزیته محلول آبی بالاتر است.

2. هر چه میزان دریافت (یا غلظت) اتر سلولز بیشتر باشد، ویسکوزیته محلول آبی آن بیشتر می شود. اما لازم است در هنگام اجرا به انتخاب آبگیر مناسب توجه شود تا از آبگیری بیش از حد که بر روی کار ملات و بتن تأثیر می گذارد، خودداری شود. مشخصه؛

3. مانند اکثر مایعات، ویسکوزیته محلول اتر سلولز با افزایش دما کاهش می یابد و هر چه غلظت اتر سلولز بیشتر باشد، تأثیر دما بیشتر می شود.

4. محلول هیدروکسی پروپیل متیل سلولز معمولاً یک شبه پلاستیک است که خاصیت نازک شدن برشی را دارد. هر چه سرعت برش در طول آزمایش بیشتر باشد، ویسکوزیته کمتر است.

بنابراین انسجام ملات در اثر نیروی خارجی کاهش می یابد که برای ساخت خراش دادن ملات مفید است و در نتیجه کارایی خوب و انسجام ملات به طور همزمان حاصل می شود.

محلول هیدروکسی پروپیل متیل سلولز زمانی که غلظت بسیار کم و ویسکوزیته کم باشد ویژگی های سیال نیوتنی را نشان می دهد. هنگامی که غلظت افزایش می یابد، محلول به تدریج ویژگی های سیال کاذب را نشان می دهد و هر چه غلظت بیشتر باشد، شبه پلاستیسیته واضح تر است.