مکانیسم غلیظ شدن سلولز در ملات

اتر سلولزی می تواند به طور قابل توجهی عملکرد ملات مرطوب را بهبود بخشد و یک افزودنی اصلی است که بر عملکرد ساخت ملات تأثیر می گذارد. انتخاب معقول اترهای سلولزی از انواع مختلف، ویسکوزیته های مختلف، اندازه ذرات مختلف، درجات مختلف ویسکوزیته و مقادیر اضافه شده تاثیر مثبتی بر بهبود عملکرد ملات پودر خشک خواهد داشت.

همچنین رابطه خطی خوبی بین قوام خمیر سیمان و دوز اتر سلولز وجود دارد. اتر سلولزی می تواند ویسکوزیته ملات را تا حد زیادی افزایش دهد. هر چه دوز بزرگتر باشد، اثر آشکارتر است. محلول آبی اتر سلولز با ویسکوزیته بالا دارای تیکسوتروپی بالایی است که یکی از مشخصه های اصلی اتر سلولز است.

اثر ضخیم شدن به درجه پلیمریزاسیون اتر سلولز، غلظت محلول، سرعت برش، دما و سایر شرایط بستگی دارد. خاصیت ژل شدن محلول منحصر به آلکیل سلولز و مشتقات اصلاح شده آن است. خواص ژل شدن به درجه جانشینی، غلظت محلول و مواد افزودنی مربوط می شود. برای مشتقات اصلاح شده هیدروکسی آلکیل، خواص ژل نیز با درجه اصلاح هیدروکسی آلکیل مرتبط است. محلول 10%-15% را می توان برای MC و HPMC با ویسکوزیته کم، محلول 5%-10% برای MC و HPMC با ویسکوزیته متوسط ​​و محلول 2%-3% را فقط برای MC با ویسکوزیته بالا تهیه کرد. و HPMC. معمولاً طبقه بندی ویسکوزیته اتر سلولز نیز با محلول 1٪ - 2 درجه بندی می شود.

اتر سلولز با وزن مولکولی بالا کارایی ضخیم شدن بالایی دارد. پلیمرها با وزن مولکولی متفاوت دارای ویسکوزیته متفاوت در محلول غلظت یکسان هستند. درجه بالا ویسکوزیته هدف تنها با افزودن مقدار زیادی اتر سلولز با وزن مولکولی کم قابل دستیابی است. ویسکوزیته آن وابستگی کمی به نرخ برش دارد و ویسکوزیته بالا به ویسکوزیته مورد نظر می رسد و مقدار اضافه مورد نیاز کم است و ویسکوزیته بستگی به راندمان ضخیم شدن دارد. بنابراین، برای دستیابی به یک قوام خاص، مقدار مشخصی اتر سلولز (غلظت محلول) و ویسکوزیته محلول باید تضمین شود. دمای ژل محلول نیز با افزایش غلظت محلول به صورت خطی کاهش می یابد و پس از رسیدن به غلظت معین در دمای اتاق ژل می شود. غلظت ژل HPMC در دمای اتاق نسبتاً بالا است.