گچ چسب که معمولاً به عنوان نوار چسب پزشکی یا نوار جراحی شناخته می شود، ماده ای انعطاف پذیر و چسبنده است که برای چسباندن پانسمان زخم، بانداژ یا وسایل پزشکی روی پوست استفاده می شود. ترکیب گچ چسب بسته به کاربرد مورد نظر آن می تواند متفاوت باشد، اما مواد اولیه اصلی معمولاً عبارتند از:

1. مواد پشتیبان:
   • مواد پشتیبان به عنوان پایه یا حامل گچ چسب عمل می کند و استحکام، دوام و انعطاف پذیری را فراهم می کند. مواد متداول مورد استفاده برای پشتیبان عبارتند از:
     • پارچه نبافته: پارچه نرم، متخلخل و قابل تنفس که به خوبی با خطوط بدن مطابقت دارد.
     • فیلم پلاستیکی: لایه نازک، شفاف و مقاوم در برابر آب که مانعی در برابر رطوبت و آلاینده ها می کند.
     • کاغذ: مواد سبک وزن و مقرون به صرفه اغلب برای نوارهای چسب یکبار مصرف استفاده می شود.
2. چسب:
   • چسب جزء کلیدی گچ چسب است که وظیفه چسباندن نوار به پوست یا سایر سطوح را بر عهده دارد. چسب های مورد استفاده در نوارهای پزشکی معمولا ضد حساسیت هستند، روی پوست ملایم هستند و برای چسبندگی مطمئن و در عین حال ملایم طراحی شده اند. انواع چسب های رایج عبارتند از:
     • چسب اکریلیک: چسبندگی اولیه خوب، چسبندگی طولانی مدت و مقاومت در برابر رطوبت را ارائه می دهد.
     • چسب لاستیک مصنوعی: چسبندگی عالی به پوست و دستگاه های پزشکی را فراهم می کند، با حداقل باقی مانده پس از برداشتن.
     • چسب سیلیکونی: چسب ملایم و بدون تحریک مناسب برای پوست های حساس، با برداشتن و جابجایی آسان.
3. ریلیز لاینر:
   • برخی از گچ های چسب ممکن است دارای یک لاینر یا کاغذ پشتی باشند که قسمت چسب نوار را تا زمانی که برای استفاده آماده شود می پوشاند. لاینر آزاد کننده چسب را از آلودگی محافظت می کند و حمل و کار آسان را تضمین می کند. معمولاً قبل از چسباندن نوار روی پوست برداشته می شود.
4. مواد تقویت کننده (اختیاری):
   • در برخی موارد، گچ چسب ممکن است شامل یک ماده تقویت کننده برای ایجاد استحکام، پشتیبانی یا پایداری بیشتر باشد. مواد تقویت کننده ممکن است شامل موارد زیر باشد:
     • پارچه مشبک: استحکام و دوام بیشتری را به خصوص در کاربردهای پر استرس یا مناطقی که نیاز به پشتیبانی اضافی دارند، فراهم می کند.
     • پشتی فوم: باعث ایجاد بالشتک و بالش می شود، فشار و اصطکاک روی پوست را کاهش می دهد و راحتی پوشنده را افزایش می دهد.
5. عوامل ضد میکروبی (اختیاری):
   • برخی از گچ های چسبنده ممکن است از عوامل ضد میکروبی یا پوشش هایی برای کمک به جلوگیری از عفونت و بهبود زخم استفاده کنند. خواص ضد میکروبی ممکن است از طریق گنجاندن یون های نقره، ید یا سایر ترکیبات ضد میکروبی ایجاد شود.
6. مواد رنگی و افزودنی ها:
   • برای دستیابی به خواص دلخواه مانند رنگ، تیرگی، انعطاف پذیری یا مقاومت در برابر اشعه ماوراء بنفش، ممکن است عوامل رنگ، تثبیت کننده ها و سایر افزودنی ها در فرمول گچ چسب گنجانده شوند. این افزودنی ها به بهینه سازی عملکرد و ظاهر نوار کمک می کنند.

مواد اولیه اصلی گچ چسب شامل مواد پشتیبان، چسب ها، آسترهای رهاسازی، مواد تقویت کننده (در صورت وجود)، عوامل ضد میکروبی (در صورت تمایل) و افزودنی های مختلف برای دستیابی به خواص و ویژگی های عملکرد مورد نظر می باشد. تولیدکنندگان با دقت این مواد را انتخاب و فرموله می‌کنند تا اطمینان حاصل شود که چسب چسب استانداردهای کیفی، الزامات نظارتی و نیازهای کاربر در کاربردهای پزشکی و مراقبت‌های بهداشتی را برآورده می‌کند.