سه نوع کپسول چیست؟

کپسول ها فرم های دوز جامد متشکل از پوسته ای هستند که معمولاً از ژلاتین یا سایر پلیمرها ساخته می شوند و حاوی مواد فعال به صورت پودر، گرانول یا مایع هستند. سه نوع اصلی کپسول وجود دارد:

1. کپسول های ژلاتین سخت (HGC): کپسول های ژلاتین سخت نوع سنتی کپسول های ساخته شده از ژلاتین، پروتئینی است که از کلاژن حیوانی به دست می آید. کپسول ژلاتین به طور گسترده ای در داروسازی، مکمل های غذایی و داروهای بدون نسخه استفاده می شود. آنها دارای یک پوسته بیرونی محکم هستند که محافظت عالی از محتویات محصور شده را فراهم می کند و می توان به راحتی با استفاده از دستگاه های پرکننده کپسول با پودر، گرانول یا گلوله پر کرد. کپسول‌های ژلاتین معمولاً شفاف هستند و در اندازه‌ها و رنگ‌های مختلف وجود دارند.
2. کپسول های ژلاتین نرم (SGC): کپسول های ژلاتین نرم شبیه کپسول های ژلاتین سخت هستند، اما پوسته بیرونی نرم و انعطاف پذیرتری دارند که از ژلاتین ساخته شده است. پوسته ژلاتینی کپسول های نرم حاوی مواد پرکننده مایع یا نیمه جامد مانند روغن، سوسپانسیون یا خمیر است. کپسول های ژلاتین نرم اغلب برای فرمولاسیون مایع یا موادی که فرموله کردن آنها به عنوان پودر خشک دشوار است استفاده می شود. آنها معمولاً برای کپسوله کردن ویتامین ها، مکمل های غذایی و داروها استفاده می شوند که بلع آسان و آزادسازی سریع مواد فعال را فراهم می کنند.
3. کپسول های هیدروکسی پروپیل متیل سلولز (HPMC): کپسول های HPMC که به عنوان کپسول های گیاهی یا کپسول های گیاهی نیز شناخته می شوند، از هیدروکسی پروپیل متیل سلولز، پلیمر نیمه سنتزی مشتق شده از سلولز ساخته می شوند. برخلاف کپسول های ژلاتین که از کلاژن حیوانی به دست می آیند، کپسول های HPMC برای مصرف کنندگان گیاهخوار و وگان مناسب است. کپسول های HPMC خواص مشابه کپسول های ژلاتینی از جمله پایداری خوب، سهولت پر شدن و اندازه ها و رنگ های قابل تنظیم دارند. آنها به طور گسترده در داروها، مکمل های غذایی و محصولات گیاهی به عنوان جایگزینی برای کپسول های ژلاتین، به ویژه برای فرمولاسیون های گیاهی یا وگان استفاده می شوند.

هر نوع کپسول مزایا و ملاحظات خاص خود را دارد و انتخاب بین آنها به عواملی مانند ماهیت مواد موثره، الزامات فرمولاسیون، ترجیحات غذایی و ملاحظات نظارتی بستگی دارد.