ادمیکس در ساخت و ساز چیست؟

در ساخت و ساز، افزودنی به ماده ای غیر از آب، سنگدانه ها، مواد سیمانی یا الیاف اطلاق می شود که به بتن، ملات یا دوغاب اضافه می شود تا خواص آن را تغییر دهد یا عملکرد آن را بهبود بخشد. مواد افزودنی برای اصلاح بتن تازه یا سخت شده به طرق مختلف مورد استفاده قرار می گیرند که امکان کنترل بیشتر بر خواص آن و افزایش کارایی، دوام، استحکام و سایر ویژگی های آن را فراهم می کند. در اینجا برخی از انواع رایج افزودنی های مورد استفاده در ساخت و ساز آورده شده است:

1. مواد افزودنی کاهنده آب:

• افزودنی های کاهنده آب که به عنوان نرم کننده یا فوق روان کننده نیز شناخته می شوند، افزودنی هایی هستند که محتوای آب مورد نیاز برای دستیابی به کارایی مطلوب بتن را بدون از بین بردن استحکام یا دوام کاهش می دهند. آنها جریان و کارایی مخلوط های بتن را بهبود می بخشند و قرار دادن و تکمیل آنها را آسان تر می کنند.

2. مواد افزودنی کندکننده:

• افزودنی‌های کندکننده برای به تاخیر انداختن زمان گیرش بتن، ملات یا دوغاب استفاده می‌شوند که امکان کارایی طولانی‌تر و زمان قرارگیری را فراهم می‌کند. آنها به ویژه در شرایط آب و هوای گرم یا برای پروژه های در مقیاس بزرگ که تاخیر در حمل و نقل، قرار دادن یا تکمیل انتظار می رود مفید هستند.

3. مواد افزودنی تسریع کننده:

• افزودنی‌های تسریع‌کننده افزودنی‌هایی هستند که گیرش و توسعه مقاومت اولیه بتن، ملات یا دوغاب را تسریع می‌کنند و امکان پیشرفت سریع‌تر ساخت و حذف زود هنگام قالب‌ها را فراهم می‌کنند. آنها معمولاً در شرایط آب و هوایی سرد یا زمانی که به افزایش استحکام سریع نیاز است استفاده می شوند.

4. مواد افزودنی حباب هوا:

• افزودنی‌های حباب‌کننده هوا، افزودنی‌هایی هستند که حباب‌های هوای میکروسکوپی را به بتن یا ملات وارد می‌کنند و مقاومت آن را در برابر چرخه‌های یخ-ذوب، پوسته شدن و سایش بهبود می‌بخشند. آنها کارایی و دوام بتن را در شرایط آب و هوایی سخت افزایش می دهند و خطر آسیب ناشی از نوسانات دما را کاهش می دهند.

5. مواد افزودنی بازدارنده هوا:

• افزودنی های کندگیر کننده هوا، ترکیبی از خواص مواد افزودنی کندکننده و حباب کننده هوا هستند و زمان گیرش بتن را به تأخیر می اندازند و در عین حال هوا را برای بهبود مقاومت در برابر یخ زدگی و ذوب شدن آن به داخل می کشند. آنها معمولاً در آب و هوای سرد یا برای بتن در معرض چرخه یخ زدگی و ذوب استفاده می شوند.

6. مواد افزودنی بازدارنده خوردگی:

• افزودنی های بازدارنده خوردگی، افزودنی هایی هستند که به محافظت از آرماتورهای فولادی جاسازی شده در بتن در برابر خوردگی ناشی از قرار گرفتن در معرض رطوبت، کلریدها یا سایر عوامل تهاجمی کمک می کنند. آنها طول عمر سازه های بتنی را افزایش می دهند و هزینه های نگهداری و تعمیر را کاهش می دهند.

7. مواد افزودنی کاهش دهنده انقباض:

• افزودنی‌های کاهش‌دهنده انقباض، افزودنی‌هایی هستند که انقباض خشک شدن را در بتن، ملات یا دوغاب کاهش می‌دهند و خطر ترک خوردگی را به حداقل می‌رسانند و دوام طولانی‌مدت را بهبود می‌بخشند. آنها به ویژه در محل های بتن بزرگ، عناصر بتنی پیش ساخته و مخلوط های بتن با کارایی بالا مفید هستند.

8. مواد افزودنی ضد آب:

• افزودنی های عایق رطوبتی افزودنی هایی هستند که نفوذ ناپذیری بتن، ملات یا دوغاب را بهبود می بخشند، نفوذ آب را کاهش می دهند و از مسائل مربوط به رطوبت مانند گلدهی، رطوبت و خوردگی جلوگیری می کنند. آنها معمولاً در سازه های پایین تر، زیرزمین ها، تونل ها و سازه های نگهدارنده آب استفاده می شوند.

به طور خلاصه، مواد افزودنی نقش مهمی در فناوری مدرن بتن ایفا می‌کنند و به انعطاف‌پذیری، کارایی و عملکرد بیشتر در پروژه‌های ساختمانی اجازه می‌دهند. با انتخاب و ترکیب مواد افزودنی مناسب در مخلوط‌های بتنی، سازندگان و مهندسان می‌توانند به الزامات طراحی خاص دست یابند، فرآیندهای ساخت و ساز را بهبود بخشند و دوام و پایداری سازه‌های بتنی را افزایش دهند.